Even voorstellen: Jeroen PA5N

Op de website van de ARAC Afd. A21 van de VERON wordt een rondje voorstellen van de ARAC leden begonnen. Eens per maand is een ander ARAC lid aan de buurt. En ik heb de eer om de aftrap te doen.
Ik ben Jeroen, ook bekend als PA5N. Mijn QTH is in Lichtenvoorde. Op dit moment ben ik voorzitter van de ARAC. Maar dat is het hoogtepunt tot nu toe, maar ik zal eens aan het begin beginnen.
Geboren ben ik in Doetinchem. Daar heb ik 8 jaar gewoond en ons gezin is toen naar Lichtenvoorde verhuisd. In Lichtenvoorde heb ik de radiohobby opgepikt. Het begon met luisteren naar buitenlandse omroepstations op de korte en lange golf. Veel huisradio-ontvangers hadden toen standaard de KG en de LG om naar te kunnen luisteren. Actief zenden is begonnen op de 11m band. Eerst met QSO’s in de omgeving maar al snel kreeg ik ook interesse in de buitenlandse stations, meestal Italiaanse en Franse, die overal te horen waren. Het eerste bakkie werd al snel uitgebreid met meer vermogen en meer kanalen. Eerst alleen op FM maar later werden er andere transceivers gebruikt die meer modes konden. Merken als HAM, Lafayette, Superstar en President.

---

Ondertussen zat ik op school en vroeg mij af wat voor werk ik later wel niet zou gaan doen. Pas in mijn examenjaar zag ik een advertentie met een oproep om radio-officier op de koopvaardij te worden. Direct wist ik dat ik dat werk graag wilde doen. Na de HAVO ging ik naar de Hogere Zeevaartschool Michiel de Ruyter in Vlissingen en 3 jaar later had ik een echt diploma dat ik mij zomaar beroepsmatig met radioapparatuur mocht gaan bezighouden. Als ‘Sparks’ (bijnaam voor radio-officier) heb ik twee reizen gemaakt. De eerste op de Clarissa (PDJO) en daarna op de Spring Bear (PHUG). De Clarissa was een coaster die ook wel eens een trans-Atlantische vaart maakt. In dat geval hadden ze een radio-officier nodig. Maar niet full time, dat was te duur dus halve dagen en in de havens was ik matroos.
Het mooiste deel van deze reis van 6 maanden was dat wij de Orinoco in Venezuela een paar dagen opvoeren om bij een haven te komen. Heel mooi om door de jungle te varen met groen overal op land, zwermen papegaaien in de lucht en een aantal schepen vastgelopen in de rivier. Over de apparatuur aan boord kan ik niet veel vertellen, dat staat mij niet meer bij. Wel wist ik dat 3 jaar telegrafie leren op school bijna vergeefse moeite was. Alle communicatie ging per TOR, Telex Over Radio, en op telefonie. De hele reis ging van Venezuela naar Texas dan retour Europa naar Zuid Spanje en vandaar met meerdere stops naar Finland. Er zijn helaas geen foto’s van deze periode. Het was mijn eerste echte baan, en een camera kon ik mij voor die tijd nog niet veroorloven.

Na een paar maand vakantie moest ik weer aan het werk, dit keer op de reefer (koelschip) Spring Bear. Hier was ik ineens een ‘echte’ officier. Uniform aan, eten en relaxen in de officiersmess en werk voor matrozen moest ik echt niet doen. Een grote eigen hut met iemand die regelmatig kwam schoonmaken. Op deze manier in grote luxe rondgevaren tussen Florida, Zuid-Amerika, Japan en Australië. Veel mooie landen gezien en de hele tijd de zon aan de hemel.
Het is waar gebeurd dat ik wakker werd, door de patrijspoort keek en dacht ‘Bah, alweer mooi weer’. De verbindingen waren meestal over telex. Dat was voor iedereen handiger dan telegrafie, ook voor de Sparks. Op CW heb ik vanaf Australië alleen een paar keer de QTH van de Spring Bear doorgegeven aan PCH. Over de radioapparatuur kan ik weer weinig kwijt. Er is wel een foto van de opstelling in de radiohut, zie QRZ.COM.

 

Na twee reizen besloot ik werk aan de wal te zoeken. Elke keer 6 maanden afwezig is heel erg slecht voor iemands sociale leven. Al die tijd had ik ook een vriendin waar ik nu al 26 jaar mee getrouwd ben. Na een aanloopperiode is mijn vak en beroep inkoper geworden, eerst alleen in de elektrotechniek, later voor meer zaken.

In 1989 ben ik met varen gestopt en heb toen een tijdje bijna niets met de radio gedaan. Ik ben wel weer op de 27Mc gegaan, de apparatuur had ik toch nog. Ergens voor 2000 wilde een kennis van mij een N-licentie gaan halen. Hij ging daarvoor op les bij de Radioamateurclub in Doetinchem, in het gebouw van de waterleiding. Ik wilde hem wel gezelschap houden en zo kwam het ervan dat ik een F-licentie gehaald heb. Het technisch examen moest ik doen, het morse gedeelte kreeg ik erbij cadeau gezien mijn radio-officier achtergrond. Mijn kennis heeft zelf uiteindelijk geen examen gedaan en is nooit zendamateur geworden.

De PA5SKY (vorige call) was geboren, maar had nog geen station. Daarvoor moest even gespaard worden. Maar in 2000 werd mijn eerste zoon geboren. Daar was en ben ik heel blij mee, maar de spaarpot kreeg een nadere bestemming. In 2002 werd mijn tweede zoon geboren. Pas eind 2014 heb ik de stap gezet om een station op te zetten. Na uitgebreid zoekwerk besloot ik een Yaesu FT-897D te kopen. Niet te duur en alles wat je zou willen zit erop.

De FT-897D is nog steeds mijn enige transceiver. Mijn station bestaat verder uit een mini beam, de TQM 36SR, een draad dipool voor de lagere HF banden en een AL-1 loopantenne voor de ontvangst van de lagere HF-banden. Voor de 2m waar ik af en toe op zit heb ik van een aluminiumbuis een J-antenne gevouwen. Kabel eraan bevestigd met een slangklem en het werkt wonderbaarlijk, opgehangen onder mijn zolderdak op 7m hoogte.

Mijn station en vooral mijn antennepark kunnen op veel manieren verbeterd worden. De hoogte van het antennepark is maar 6m, te weinig voor goede horizontale afstraling. Dat is ook wat ik nu in de praktijk ook aan het doen ben. Mijn slechte antennepark compenseer ik in eerste instantie met mijn ACOM 1010 versterker, maar ik kijk om mij heen voor verbeteringen. Verder ben ik blij dat ik bij een experimentele club ben, de ‘E’ van VERON. Ik lees over een mogelijke verbetering en experimenteer daarmee.

Mijn station gebruik ik het meest voor contesten. De aanwezige apparatuur wordt hierbij elk weekend intensief gebruikt. Of een gedaan experiment een verbetering is zal hierbij snel blijken. De contesten in CW zijn mijn favoriet, maar ook RTTY of PSK worden gedaan als er geen CW is. Als de keus mager is dan doe ik ook wel eens een SSB contest.

Ondertussen dus ook lid van de ARAC. Dat is een fijne club mensen met dezelfde hobby als ik. Veel leden vullen die hobby anders in dan ik nu doe, maar je moet niet vergeten dat ik nog maar een junior ben in de radioamateur wereld. Van jullie leer ik dat er andere dingen zijn waar ik naar kan kijken. Ook hier is de soldeerbout wel eens aan om een bescheiden schakeling te bouwen en ik wil dat in de toekomst uitbreiden naar moeilijkere zaken. Bij mijn opleiding heb ik een goede elektronica-en elektrotechnische opleiding gehad. Maar niet gebruikte kennis zakt snel weg en moet weer opgefrist worden.

 

 

 

Op de foto kun je zien hoe mijn shack er uitziet. Ik heb niets mooier gemaakt of opgeruimd, het ziet er altijd uit als een rommeltje maar op de één of ander manier werkt alles goed. Maar wel voor verbetering vatbaar hi.

Ik ben ook lid van de Corsogroep Zieuwentseweg, een bouwer van één van de grote wagens van het Lichtenvoords Bloemencorso. Dat doe ik al sinds 1991. Daar heb ik 16 jaar in het bestuur gezeten en ben 11 jaar voorzitter geweest. Maar nu ben ik met veel plezier weer een gewone medewerker voor alles wat er maar gedaan moet worden. Zie QRZ.COM voor wat foto’s van een aantal wagens.