Even voorstellen: Aard Pa4U
In mijn geval….. ‘Op de biechtstoel’
QTC de PA4U (ex. PD0NZT en PA3DYN)

Met veel aandacht en belangstelling lees ik de verhalen van mijn voorgangers in deze rubriek.
Ik ben niet een echte verhalenverteller, maar graag neem ik jullie mee in mijn 63 jarig bestaan op deze Aardkloot :=)

Vaak gaat het over hoe het is begonnen, niet het leven, maar de radiohobby, al dan niet illegaal.
In het geval van ‘radio’ was de buizenradio bij mij thuis de aanleiding en vwb elektronica was mijn neef in Hoogersmilde (je weet wel, die slimme jongen bij de Spiersbrug) de grote stimulator.

Personalia:
• Naam: Arend (Aard) Gerrit, Jurrien Hendrik Fekkes
• Geboren in Assen op 14 april 1957, dat was 6 jaar voor de ‘tocht der tochten’ in 1963
• Gehuwd (1980) met Tineke en hebben twee kinderen (Arend en Nynke) en 3 kleinkinderen (v) Madée, Vieve en Romijn.

‘Radio’ heeft mij vanaf medio 60-tiger jaren van de vorige eeuw stevig in de greep. Het begon met het draaien op MG/KG van de Philips buizenradio, aan het eind van de MG en op de KG-band (visserijband) waren diverse stemmetjes, piepjes en kraakjes te horen, vooral die piepjes zijn vanaf dat moment een vast bestanddeel van mijn leven geworden, maar daarover heb ik het verderop nog wel.

Ook ik viel destijds onder de leerplicht, t/m de LTS heb ik dat in Assen gedaan. Begonnen in metaaltechniek, maar het diploma gehaald voor elektrotechniek. Vervolgens naar Groningen op de ‘brommer der brommers’, de Zundapp (Ziet U Niet Dat Alles Prima Past). Twee jaar gepoogd er iets van te maken op de MTS, maar ‘mocht’ dit instituut voortijdig verlaten i.v.m. aflatende voldoendes en een ‘probleem’ met de motivatie. Op naar de MTS is Stadskanaal, idd weer op de ‘brommer der brommers’ en ’s winters met de sneldienst van de GADO (lijn 20). Op één of andere manier had ik daar ook geen ‘click’ en kreeg een baan als elektricien bij de fa. Kroeze in Tynaarlo. Bijzonder leerzame baan waar ik tot op heden erg veel profijt van heb.
Maar zoals dat ging in die tijd kreeg ook ik een ‘ministeriele’ uitnodiging, inclusief treinkaartje, om mij voor de dienstplicht te melden in Tilburg voor de rijopleiding VAU (vrachtauto) 3-tonner (YA314/YA328). Dat was in juli 1977. Omdat het ‘groene leven’ mij erg goed beviel ben ik in 1978 naar de KMS in Weert gegaan om beroepsmilitair te worden. Sindsdien hebben defensie en ondergetekende het prima met elkaar uitgehouden tot 1 mei 2014, dat was het moment van afscheid voor de kapitein (zonder boot) Fekkes (FLO/Pré-pensioen).

Tot zover de intro, nu de ‘radio’ details.

Zoals ik al in het begin aangaf was de buizenradio en mijn neef de aanleiding tot wat later mijn beroep en hobby zouden worden.

Begin jaren 70 van de vorige eeuw ging ik vanuit Assen nagenoeg ieder weekend naar mijn neef in Hoogersmilde, hij had mij enthousiast gemaakt voor elektronica. Alles was begonnen met een 10-deling montage bordje met daarop 2 dure transistoren (OC75), wat weerstanden, condensatoren, 2 x 4.5 volt platte batterijen en een fietslampje. Het verbluffende resultaat was een knipperend lampje! Dat heeft mij toen heel veel geld gekost, vooral als je dat afzet tegen mijn zakgeld destijds. Ik heb overigens dit project nog werkend in mijn bezit.
Destijds heb ik ook mijn eerste ontvangertje gemaakt. Een crystalontvangertje, we kennen deze wel, een Mucore 402 spoel, OA85, regelbare C, een weerstandje, een hoogohmige koptelefoon, een bult draad in de lucht en een Aardleiding. Ik kan mij nog goed het moment van het eerste geluid herinneren, wat een wonder!

Radio, draadloos dat was pas magie en zo ‘prutsten we onze eerste zender in elkaar, de wereldberoemde Jostikit HF65 zender met een 2N2219, lezende in de boekjes wat zo’n ‘ding’ kon doen werd hij aangesloten op 10 in serie geplaatste 4.5v batterijen, want dan leverde de tor 0.5 watt!
Dat hebben wij én de tor geweten, nog net geen flits, maar de tor was morsdood. Met (duur) vallen en opstaan wordt men wijzer. Het zelfde gold eigenlijk ook voor de antennetechniek, we wisten dat dit draadloze gedoe van ons illegaal was, dus de antenne moest ook verborgen worden. Hoe verberg je een dipool voor 100MHz? Nou heel eenvoudig dacht ik, en zo gezegd zo gedaan, van een stukje elektriciteit draad een mini dipool antenne gemaakt en onder mijn buro geplakt. Zo, die is mooi uit zicht. Het bereik was echter een meter of 20 i.p.v. de verwachtte kilometers. Met de wetenschap van nu had ik destijds een dipooltje gemaakt voor de 23 cm band!
Een 3-elements antenne is het uiteindelijk geworden (een krijgertje). Deze gemonteerd in een tv-mastje en idd, het bereik was kilometers. Oh ja, inmiddels was de Jostikit vervangen voor een 5 Watt exemplaar.
Om de radiocontroledienst op het verkeerde been te zetten, ik woonde toen aan de Marconistraat in Assen, noemde ik mijzelf ‘Radio Marconi’. Dat misleiden had gewerkt, nooit opgepakt (naïef?)!

Mijn eerste aanraking met een echte radiozendamateur was de roepnaam van PA0KVA die ik op de FM radio hoorde (hoezo harmonischen onderdrukking en selectiviteit), hij woonde verderop in de straat bij mij (ca 1972).
Dat moest het worden, ik zou radiozendamateur worden. Met het verdiende geld voor het rondbrengen van het Nieuwsblad van het Noorden ging ik naar Radio Lampe in Assen. Daar had ik een wereldontvanger in de etalage zien staan, de bekende Minix MR-73.
Ben Lampe (PA0BL), de eigenaar van de winkel, heeft mij enthousiast en uitvoerig de ontvanger gedemonstreerd. Flits flotsend terug naar huis, een draad gespannen en de wondere wereld van HF ging voor mij open.

Luister naar radiopiraten op de FM band en MG had in die tijd ook mijn aandacht, menig piraat werd gelogd, ook uit Borkulo (schreef ik toen met een k) en Almelo. Deze werden gelogd op een ‘klok en klepel’ manier, nog niet wetende hoe dat zou moeten, hi. 118 Piraten gelogd (MG) op 24 en 25 juli 1974!

In 1980 ben ik met mijn ex-verloofde getrouwd en verhuist naar Ede (Vanenburg). In dezelfde periode ben ik aan de opleiding voor Radio-morsetelegrafist begonnen. De eis was 18 woorden per minuut seinen en opnemen. Dat was prima te doen in de daarvoor beschikbare tijd van 5 maanden. Aansluitend bij 107 Radiocompagnie op de Wittenberg in Garderen geplaatst.
De MARC machtiging had inmiddels z’n intrede gedaan, dus de legaliteit in met 0,5 Watt op 27 Mc. In die tijd waren er veel gebruikers op de 27 Mc. Een verticale antenne aan de Senfor Skyline 2008 en ‘blazen’ maar met de bak. Leuke tijd, maar nog ‘net’ geen zendamateur.

Inmiddels is het 1983, tijdens een oefening, toen nog in West Duitsland (Noord-Duitse laagvlakte), mocht ik een groene ‘auto van de zaak’ gebruiken (DAF YA-66), om naar Utrecht te gaan voor het afleggen van het (D) examen. Gelukt, ik was radiozendamateur! PD0NZT (Nooit Zonder Tranceiver) was het geworden.
Onder deze call, vanuit Ede, heb ik een aantal in de ARAC regio wonende zendamateurs gewerkt, zoals: PD0NZC, PA0WED, PE1IKZ, PA0JWX en PA0FHB.

In oktober 1983 zijn we in Eibergen komen wonen en ging ik aan de slag op het ‘geheime’ Kamp Holterhoek, in de ploegendienst bij 898 vbdbat. Op de veel gestelde vraag ‘wat doe je feur wark? antwoordde ik steevast, ik werk op het Kamp, “oh dus ie luusterd de Russ’n af!” was de reactie.
Wil je weten wat zich daar in die tijd afspeelde, ga dan naar www.898vbdbat.nl.

In 1985 had ik met goed gevolg morse-examen gedaan (12 wpm) en de call PA3DYN was geboren. Op zich moest ik wel veel oefenen op het nemen van 12 wpm. Het morsetempo op mijn werk kwam maar al te vaak boven de 40 wpm en daardoor had ik de neiging de tekens op 12 wpm op te splitsen. De aanname-eis voor de morse interceptoren lag in die tijd op 24 wpm, maar binnen de kortste keren was 40 wpm ‘gewoontjes’ hi. Oefening baat kunst.

Voor ons als zendamateurs geldt in ieder geval: “de snelheid is niet van belang, maar wel de nauwkeurigheid”!
Snel seinen is geen kunst, het ‘nemen’ wel, dat merk je in de praktijk maar al te vaak, als je n.l. terugkomt met dezelfde seinsnelheid dan vliegen de volgende Q-codes van de ‘snelle jongen’ je om de oren: QRS, QRM, QSB, QSA NO, RPT call, RST? blabla!
En verder geldt dat de ‘oren’ vele malen groter zijn tijdens een contest dan er buiten!
Zo even wat overpeinzingen gespuid!

Mijn eerste (leen set) was een TS180S van PA3DAK, de antenne was snel gemaakt, althans die was er al jaren. De dakgoot moest maar doorgaan als allband HF antenne. Draadje, krokodillenklemmetje, antennetuner en….seinen maar. Dat ging goed met een ‘antennelengte’ van 5 huizen lang!
Een klein probleempje was er wel, alle relais in de verwarmingsketels gingen netjes in het ritme van het morse-signaal klapperen! Lag niet aan mij, ik had een goedgekeurde set! Toch maar snel even een dipooltje gemaakt. Dat was in een periode van zeer goede condities. In die tijd kon je bij wijze van spreken met een roestige spijker de hele wereld werken. Zo anders is het nu.

Vanaf 1980 ben ik elk jaar naar diverse vlooienmarkten geweest (vooral Den Bosch/Rosmalen). Voor zowel in- als verkoop. Jammer dat het sinds vorig jaar niet meer mogelijk is. Ooit zal het wel weer normaal worden.

In de periode va 2001-2014 ben ik een aantal keren overgeplaatst van Eibergen naar Ede, Garderen, ’t Harde en weer Eibergen en heb in die periode een aantal uitzendingen ‘gedraaid’, naar Bosnië i Herzegovina en Afghanistan. Interessante en leerzame periodes waren dat.

Foto, in Afghanistan, tijd voor het boek ‘Die Rote Kapelle’. Een prachtig boek over het Englandspiel.

Zaken waar ik mij momenteel (hobbymatig) mee bezig houd of heb gehouden zijn:

• Aantal jaren penningmeester en bestuurslid van de ARAC
• JOTA’s is Borculo, Haaksbergen, Neede en Eibergen
• Een paar keer (PACC) contesten in groepsverband georganiseerd (bij k.v. de Eibers in Eibergen), hierbij was niet alleen het meedoen van belang, maar vooral de soms enorme antenne’s die we maakten was een ‘must’, dit waren oa Rhombus antenne (horizontale ruit van ca 160 m) gevoed met kippenladder (alle HF banden), Bobtail Curtain voor 40, een vertical voor 80 m, Piramide voor 80 m.
• Zelfbouw zenders/ontvangers, antenne’s, antenetuners, (buizen) versterkers enz.
• Lopende projecten: 6 W stereo buizenversterker, MG buizenradio, bouw v.e. magnetic loop voor
80-30 meter en de restauratie van de ‘Pupil’ radio
• Morsetelegrafie (op HF)
• ARAC-ronde op 2 m
• (portret) Tekenen

Sinds 1 mei 2014 ben ik met FLO (soort prepensioen), maar heb daarna echter niet stil gezeten.
Ik ben een aantal jaren conciërge geweest op het Assink lyceum (locaties Eibergen, Neede en Haaksbergen) en verder heb ik een technische functie gehad bij een bedrijf in Borculo (nu wel met een c), en last but not least ben ik sinds afgelopen zomer weer voor 20 uur bij defensie als docent propagatie/radio- en antennetechniek aan het werk.

Huidige ‘radio’ situatie:

• TS570DG (HF)
• TYT TH-8600 voor V- en UHF
• SDR1A (uno) gekoppeld aan de MF (73.05 MHz) van de TS570DG t.b.v. spectrumdisplay, een enorme uitbreiding van de radiohobby, op deze manier heb je overzicht wat er zoal om je heen gebeurt, dus niet alleen op de frequentie waarop je op dat moment luisterd zonder deze unit.
• HF antenne Delta Loop (ruit van 42 m rondom), gevoed met een kippenladder. (160-10 m).
• V- UHF antenne, vertical combi.

Niet alles is verteld, in goed Nederlands: het waren slechts de Highlights / im Großen und Ganzen

QRU 73 de PA4U (Aard)