Vorige
Trainen en de CQ WW DX CW
Het is lastig. Het is blijvend lastig om de training voor SO2R en 2BSIQ regelmatig te blijven doen. Oefenen met Morserunner en N1MM heeft resultaat. Om de paar dagen een half uurtje, ook dan merk je verbetering. De call die je ‘links’ hoort terwijl je ‘rechts’ bezig bent blijft beter hangen, zodat je het goed kunt ingeven en dat QSO kunt beginnen. ‘Links’ en ‘rechts’ zijn de 2 transceivers, elk op een andere band. Diegene die links in mijn zicht staat is ook links in het logprogramma en zit ook in mijn linkeroor. Ook ontstaat er soms een ritme. Er moet geen te lange pauze zijn tussen zenden als reactie op het tegenstation. Die gaat dan de informatie nog een keer zenden, dat is dan weer niet goed voor het ritme, en daarmee de snelheid. De truc is correcte snelle afhandeling en de lengte van je zending af te stemmen op SO2R/2BSIQ en de verwachte duur van de reactie van het tegenstation. als dat goed gaat dan is er een goed ritme. In Morserunner is dat te halen, in de praktijk meestal niet. Er wordt met verschillende CW snelheden gezonden. een station zend zijn call 2x (in een contest niet doen. 1x is genoeg). Door storing is het voor mij niet goed te ontvangen en moet er om herhaling gevraagd worden. Ook neem ik de call weleens niet goed op. Dat moet dan herhaald worden. Of er wordt op het toetsenbord naast de gewenste letter getypt. Of de call wordt links gelogd, terwijl die toch echt in mijn rechteroor zat. Het is lastig, en dat maakt het ook leuk.
Ik oefen ook in de praktijk. Dan is er een contest en dan doe ik SO2R mee. Zoals bij de laatste PACC 2024, maar ook bij de PA Beker. Dan ben ik op beide banden QRV, mis je geen goede conditieperiode van een band en heb je dubbele bereikbaarheid. Heeft het geholpen? De PA Beker heeft op CW voor mij niet veel QSO’s opgebracht. In SSB, met 1 transceiver, had ik meer QSO’s. Maar ik heb geen vergelijk, de uitslag is er nog niet. Ook heb ik low power gewerkt, om onderlinge storing zoveel mogelijk te voorkomen. De low power categorie in de PAB was afgeschaft. Dat had ik even niet meegekregen. Ook andere contesten heb ik af en toe meegedaan in SO2R.
De CQ WW DX CW heb ik dat niet gedaan. Een groot probleem is dat ik de band met de kortste golflengte niet storingsvrij genoeg krijg. En dat stoort mij enorm. Ik heb bandfilters gemaakt, en ook gekocht, maar dat helpt niet genoeg. Mijn antennes staan op een te kleine ruimte. Als ik mijn mast goed hoog kan zetten, als er weinig wind is, gaat het stukken beter. De beam en de endfed gaan mee omhoog, de dipool niet. Met afstand verminderd de sterkte kwadratisch, dan is er al veel minder storing maar nog wel iets. In de CQ WW lukte het niet om de storing op een acceptabel niveau te krijgen, dus maar 1 tranceiver gebruikt. Los van geen SO2R gedaan te hebben ging het erg goed. De score is ruim in de 800.000 punten, het hoogste dat ik ooit gehaald heb. Het aantal QSO ook ietsjes beter, maar de stijging in punten is voornamelijk veroorzaakt door een grotere concentratie op intercontinentale QSO’s. Met die strategie begon ik pas op zondag. Voor volgend jaar moet dat op zaterdag ook zo gaan. Winnaars zjn altijd stations die zich strategisch opgesteld hebben zodat ze goed bereik hebben op 1 (USA, Azië of Europa) en liefst 3 van deze continenten terwijl ze zelf in een ander continent, bijv Afrika, zitten. Dan is alles intercontinentaal en 3x zoveel punten waard. Voor Nederlandse begrippen deed ik het goed, maar lang niet goed genoeg. In de voorlopige stand sta ik voor PA net niet in de top 10. Het kan en moet beter. Maar met het plezier heb de top 3 gehaald. Het is leuk om hier een heel groot deel van het weekend mee bezig te zijn.
Tot de volgende keer.
73,
Jeroen – PA5N
Volgende
